vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
mijn eigen weg volgen
Trek mijn schoenen aan,
loop mijn eigen weg,
loop door de straten,
over bergen en dalen,
voel mijn verdriet en pijn,
doorloop de jaren die ik heb meegemaakt.
Ik struikel steeds over dezelfde steen,
sta daarna altijd weer op,
en ga dezelfde weg verder.
Hoe ik alles heb meegemaakt,
je moet eerst mijn ups & downs voelen,
dan pas kan je oordelen, over hoe ik ben,
en over wat ik doe
Ingezonden door
Geplaatst op
01-03-2011
Over dit gedicht
als je je eigen pad volgt kom je altijd wel ergens, mar eerst moet je over allemaal hindernissen komen.
Geef uw waardering
Op basis van 8 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Eenzaam Jezelfzijn PijnReacties op ‘mijn eigen weg volgen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!