Afscheidsgroet

Nu gaat jouw weg met 't zwart der nacht vervloeien.
Er zullen rozen bloeien, langs 't pad dat jou daar leidt.
En al wat jij hebt aangeraakt zal groeien
naar 't licht, dat in die duisternis zich spreidt.
Daar heerst geen schijn en ook geen ijdelheid
en 'k wacht de tijd, dat wij weer samen stoeien.
---------