vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
het is uit
Ik zit hier op mijn kamer
helemaal alleen
en ik luister naar de stilte
naar de stilte om me heen
zacht hoor ik de regen
tikkend tegen het raam
de maan schijnt door de wolken
en de wind fluisterd je naam
ik voel me ongelukkig
eenzaam, koud en bang
ik kan mijn tranen niet bedwingen
ze glinsteren op mijn wang
snel veeg ik ze weg
bang dat iemand het ziet
ze zouden om me lachen
om mijn tranen en verdriet.
Reacties op ‘het is uit’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!