mijn hart

Mag ik jou hand,
op mijn hart leggen?
Ik wil je iets laten voelen,
wat ik niet in woorden kan zeggen.
Alleen mijn hart, die kent het verhaal.
Mijn hart, ooit zo zacht als een veertje
nu zo hard als staal.

Geef me je hand,
ik neem je mee.
Geef me je hand, geef ze alle twee.
En voel, alle leugens en al het verdriet.
Voel de tranen,
die je niet in mijn ogen ziet.
Voel de wind,
van pijn en haat.
Die als een messteek, littekens achterlaat.

Mijn arme hart, waarom behoort hij tot mij?
Was hij maar van iemand anders,
dan kon hij vrolijk zijn en blij.
Dan zou hij alleen liefde en geluk hebben gekend.
Door de zoete gevoelens,
waarmee hij zou worden verwend.
Want mijn hart verdient beter,
hij verdient geen pijn.
Dit is een wereld,
waar hij niet in hoort te zijn.
Hij verdient meer, dan ik hem kan geven.
Hij verdient meer, dan dit leven.

Doe je hand, dicht tegen hem aan.
En voel elke woord, dat geen oor kan verstaan.
Voel de eenzaamheid, die hij niet kan verdragen.
Voel de verlangens, die met de dag beginnen te knagen.

Dit is mijn hart, die jou als vriend ziet.
Dus als je straks wegloopt, vergeet hem niet..