vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
kon ik nog
Kon ik maar weer even bij je zijn
Jij bent de wereld voor mij
Wat doet het toch veel pijn
Want het is nu echt voorbij
Kon ik je maar weer aankijken
In je lieve zachte ogen
Je laten blijken
Dat mijn liefde niet was gelogen
Kon ik je maar even zeggen
Dat ik oprecht om je geef
Ik kan me er niet bij neerleggen
Dat je niet bij me bleef
Kon ik je maar weer een kus geven
Een zachte kus, met gevoel
Die je even laat zweven
Blikken die even kruisen, zo zwoel
Kon ik maar weer even bij je zijn
Want er is geen andere plek
Waar ik liever zijn wil
Dan in jouw armen
En de tijd op stil.
Reacties op ‘kon ik nog ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!