vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
weerklank
Mijn kleur is die der omgeving
Op mijzelf ben ik kleurloos
Een Kind van het kristalijnen kasteel
Enkel het licht dat door mij
schijnt doet mij zingen
Laat mij toch stil, kleurloos
opgaan in d'achtergrond
Kader, wezen, escentie kunnen mij
gestolen worden
O ... de subjectieve dingen
Hen daargelaten ben ik alles & niets
altijd & nooit
Het strevende leven & De duistre dood
Her-Schepper van Hem
die in zijn slaap
mij schiep!
Reacties op ‘weerklank’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!