vorige gedicht
vorige gedicht
Metamorphasen
Alles is vaag en duizelt. Huid kleurt rood & zwelt.
Onderscheid tussen de delen der lichaam
vervlakt. De ziel lost op; de geest smelt.
Een verschriklijk geluid van dreigend monotoon
gefluister weerklinkt spottend vanuit 't duister.
Het 'ïk' vervaagt het vreest en oogt verbolgen
Aldus manifisteren zich d'angst en 't verlangen
In iets anders op te gaan; Om te worden verzwolgen.
Ingezonden door
Geplaatst op
19-06-2008
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Geest Lichaam Mens MetamorphoseReacties op ‘Metamorphasen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!