vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Dat het lente was
in je gebaar
ervaarde ik je lach
een zon die scheen in golven
je was het hete zand
de branding die in wittend
schuim ons bijna heeft bedolven
we zagen schepen zeilen
op een horizon en gokten
waar water en de lucht begon
je huid voelde mijn
handen en weersprak de tijd
ze brak met vroeger alle banden
ze ademde de vrijheid die
jij genomen had beantwoordde
wat haar in al die tijd ontnomen was
we kusten zilt het water van
de zee ik nam je mee ver van die plas
en in je ogen zag ik dat het lente was
Reacties op ‘Dat het lente was’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!