vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Zwemparadijs
De golven strelen mijn mond en ogen
geluiden vervormen in de verte
Papa lijkt ver weg maar ik voel hem van nabij
mama ook, maar dat is normaal
Een onheilspellende drukte maakt me bang
er staat iets wonderlijks te gebeuren
Oeps, ik word de diepte ingetrokken naar het licht
hé daar zijn papa en mama huilend van vreugde

Ingezonden door
Geplaatst op
18-02-2011
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
ZwemparadijsReacties op ‘Zwemparadijs’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!