help me

ik roep, ik schreeuw
zo hard ik kan
maar niemand die het hoort
ik word er zo verdrietg van

help me, red me
ik kan het niet aan
ze horen het niet
en laten me staan

tranen in mijn ogen
ogen vol verdriet
een traan over mn wang
maar niemand die het ziet

ik stuur wel signalen
maar blijkbaar te klein
of niemand doet de moeite
om het te zien, die pijn

ik voel me leeg
ik voel me moe
ik wil gaan slapen
mijn ogen toe

maar dan die film
een beeldenrij
de herrineringen
spoken door mij

ik kan niet slapen
ik zie zijn gezicht
mijn lichaam doet pijn
druk op het licht

elke avond, elke nacht
komt hij langs in mijn gedachten
zal het ooit nog beter worden
kan ik dat verwachten

help me, red me
ik kan het niet meer aan
ik wil zo graag vergeten
wat mij is aangedaan

ik wil naar het licht
weg van het verdriet
weg van de pijn
maar ik kan het niet