Zonder vader .
Een traan over mijn wang ,
wachten op jou duurt te lang .
Jij wordt slechts een herinnering ,
diep ergens binnen in .
Denken aan jou doet erg veel pijn ,
hoe kan iemand als jij nou een vader zijn .
Ik ben wie ik ben zoals jij me hebt gemaakt ,
dat je dat niet wilt zien heeft mij erg geraakt .
Een vader dat heeft iedereen nodig ,
jij vind dat blijkbaar overbodig .
Dat is iets wat ik echt niet snap ,
en wat hard aankomt als een klap .
Hoe graag ik ook een vader wil ,
het maakt niet uit hoe hard ik schreeuw .
Het kan jou toch niks schelen ,
jij bent niet zoals zovele .
Ik wil jou warme armen om me heen ,
even niet meer zo alleen .
Maar ik weet dat dat niet kan ,
als ik mensen dat vertel schrikken ze daar van .
Een vader voor mij ben je nooit geweest ,
mijn moeder was er voor mij het meest .
Ik ga niet meer op je wachten ,
ik laat je achter in mijn gedachten .
Ik zal verder gaan met mijn leven ,
en later wel alles voor mijn kinderen geven .
Want als ik 1 ding heb geleerd ,
is dat je iemand hiermee bezeerd .
Reacties op ‘Zonder vader .’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!