hetzelfde maar toch zo verschillend
ik ben net als iedereen
ik ga naar school
ik maak mijn huiswerk
ik luister of toch bijna altijd
maar toch ben ik verschillend
ik heb een paar maatjes meer
ik heb wat pukkels op mijn gezicht
ik heb niet als iedereen al 100 vriendjes gehad
ik weet niet waarom sommige mensen het erg vinden
ze lachen met mijn lichaam
ze lachen dat ik altijd eenzaam zal blijven
ze lachen gewoon zomaar
ik snap het niet
ik ben toch gelijk
maar toch zo verschillend
maar toch is niemand gelijk en is niemand verschillend
ik ben misschien wat zwaarder dan jij
maar ik ben gelukkig
ik heb misschien pukkels
maar die heb jij ook
ik heb misschien geen 100 vriendjes gehad
maar ik heb geduld
het geduld om te wachten
te wachten op die ene die ik nooit meer zal loslaten
ik ben niet gelijk
ik ben niet zoals iedereen
ik ben verschillend
en daar ben ik trots op
Reacties op ‘hetzelfde maar toch zo verschillend ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!