De stilte van vroeger
zacht streel ik
je huid zonder geluid
hoor ik je woorden
uit de stilte van vroeger
de valse akkoorden van
muziek die niet klonk
geen toon die vibreerde
wat je ook probeerde
je ziel ging altijd op slot
gesloten door pressie
barricades van agressie
alle gevoel ging kapot
hij jatte je vrijheid
de trouw aan jezelf
ondergroef je persoon
het leek heel gewoon
jij was toch de moeder
hoeder van kids en geluk
hij maakte je stuk
tot je bevrijding in
uiteindelijk een scheiding
ik streel je huid
die voelt als herboren
kom laat je nu maar bekoren
wil melker
07/02/2011
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
07-02-2011
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
ScheidenReacties op ‘De stilte van vroeger’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!