1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Groot gebrek

Al die jaren ben ik blijven proberen
Je te leren
Om lief te hebben
De wil begint weg te ebben
Niks wil je horen
Ben je zo geworden of zo geboren
Wilde je laten zien
Wilde je zelfs laten voelen heel misschien
Kan niet opgeven
Wil je laten zweven
Wil je laten schreeuwen van geluk
In plaats daarvan maak ik alles stuk
Met mijn wanhoopsdaden
Je hebt het niet geraden
Een duizend keren heb je aangekeken
Die blikken zijn niet genoeg gebleken
Om je duidelijk te maken
Dat je mijn hart hebt weten te raken
Je hebt me afgewezen
Ik begin te vrezen
Er is een kans dat je echt nooit zal kunnen
De wereld zal het je zo gunnen
Want zou willen dat je wist
Wat je al die jaren hebt gemist
Dat je zou voelen wat ik voel
Dan weet je wat ik met liefde bedoel
Ik moet je nu laten gaan
Mijn tranen glinsteren in het licht van de maan
Na zoveel moeite en tijd
Ben ik je dan toch kwijt
Misschien dat je je het ooit realiseert
Dat ik het was die je al die tijd heeft begeerd

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Verwijderde gebruiker

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Liefde

Reacties op ‘Groot gebrek’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Groot gebrek