vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Unctat
woelige wereld wacht op mij
wentel niet weg maar kijk opzij
want ook ik zou kunnen zijn
degene die roept en niets kan horen,
die ook van jou had willen zijn
maar die het evenwicht zou verstoren.
andere aarde achter mij
aarzel niet en maak hen vrij
zodat wij samen kunnen leven
vrij van honger,strijd of pijn
opdat we beiden zullen streven
naar het gemeenzaam anders zijn.
duistere dromen drijven vrij
over de beschaving zonder mij
niet alles zal straks beter zijn
de ene blijft arm,de ander rijk
maar ieder kan zichzelve zijn,
want niemand is elkaar gelijk.
1968.
Ingezonden door
Geplaatst op
04-02-2011
Geef uw waardering
Op basis van 25 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Samenleving Vrijzijn WereldReacties op ‘Unctat’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!