Met vleugjes vrouw
de lucht rook
onbekend naar
licht en groen
was speels
met vleugjes vrouw
in een spannend
ronde warmte na
al die maanden kou
licht speelt weer
in alle hoeken
danst in kleur met
splinternieuwe voeten
door het jonge gras
flintert door ontloken blad
waar winters boom
slechts takken had
de vleugjes vrouw
die ik weer maak
tot beeld van jou
in perspectief van glas
voorzichtig als je was
toen je mij transparant
de eerste keer
je hand en lippen bood
de warmte in je lijf
het maandenlang verblijf
in woorden die
een thuis creëerden
van ons huis dat aan
de weg naar hemel lag
de sleutel die ik kreeg en nu
als vriend naar binnen mag
wil melker
30/01/2011
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Met vleugjes vrouw’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!