De kast

De deuren zijn gesloten
in deze kleine kast
ik zit hier in m'n eentje
ik zit niet comfortabel, maar het past

maar het maakt me benauwd
ik wil hier uit
het maakt me gek
de stem in mijn hoofd schreeuwt luid

langzaam duw ik de deur open
een streepje licht valt naar binnen
ik zet mijn been buiten de kast
vanaf hier kan mijn leven gaan beginnen

ik sluit de deuren achter me
voorgoed en altijd
ik weet niet hoe het zou lopen
misschien heb ik later wel spijt

De deur achter me
zit nu op slot
die kast gaat ook niet meer open
want dat maakt me alleen maar kapot.