1001 Gedichten
vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Mijn ziel.
ik zit in een hoek
dagen lang
ik spreek tegen niemand
dat maakt me bang
bang dat ze me zien
bang dat ze me horen
bang voor hun oordeel
dat wil ik niet meer horen
ik zit in een hoek
al weken
toch voel ik die pijn
nog steeds als steken
maar toch loop ik over straat
glimlach ik naar iedereen
ben ik niet kapot
ik ben allang weer op de been
mijn ziel zit in de hoek
kan van pijn niet meer opstaan
maar ik loop lachend over straat
zo werk ik geen argwaan.
Reacties op ‘Mijn ziel. ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!