zoals de nacht

De nacht, zo donker en stil,
Zo koud en zo kil,

Maar toch,
Tsjierpende krekels
Vullen de leegte van de nacht op.

Krekels, als vogels van de nacht,
Zo rustig, en zo zacht,
Zo treurig, maar toch vrolijk,
Zo klein, en zo olijk.

Dan, de ochtendzon door je gordijn,
Met die heldere zonneschijn,
Zegt je, dat je op moet staan
En weer naar school moet gaan.