mijn leven

Wat als je niet meer weet wie je bent, als je niet meer weet wat je hier doet. Je leeft je leven van dag tot dag, maar geen enkele dag voelt het goed.
Je ziet geen uitweg, je bent in je hoofd gevangen. Je ziet beelden van jezelf, van je eeuwige verlangen.
Je voelt de pijn zo diep in je hart, Je voelt je tranen stromen. Elke dag hoopte je op een beter leven, maar je had nooit verwacht zover te komen.
Ze denken dat alles perfect gaat, dat het morgen beter is. Maar een ieder mens die me beter kent, weet dat dit al mijn hele leven zo is.
Niemand snapt waarom je die pijn voelt, waardoor het komt. Maar als je eenmaal weet wat het is, heb je al 1000 dingen opgesomt.
Je voelt de ogen op je branden, je kan je er niet los van maken. Je valt terug in verleden, herinnert je de mensen die over je waken.
Elke dag kan je er niet meer tegen, voor jou is je leven klaar. Maar de enige reden die je tegenhoud is je familie, geloof me maar.
Je wilt hun geen pijn doen, dus verberg je je sneeen. Je voelt je langzaam wegzakken, dit keer ben je klaar met je leven.