Deppressief

Elke dag weer opnieuw spookt,
Het door mijn hoofd.
Elke week weer therapie.
Elke week weer hoop.
Maar ook weer verdriet.
Niemand die aan de buitenkant dit ziet.
Iedereen denkt wat een vrolijke meid.
Maar helaas oordeel niet te snel.
Wand mijn vreugde deel Ik wel.
Maar mijn verdriet niet.
Daaraan ben Ik aan het werken.
Om ook deze kant te versterken.
Want het leven is helaas niet een en al vreugt.
Het is slechts mijn zwake kant die op dit Momend deugt.
Maar daarin hopelijk verandering.
Maar dat gaat gepaard met slag en stoot.
Maar daarna geef Ik mijn ware Ik bloot.