We doen aan roken,blowen..
We doen aan roken, we doen aan blowen, we doen aan drugs, niks is te gek. Maar de meeste mensen lullen uit hun nek. Niemand weet eigenlijk wie die zelf is, hoe die was, wie die was. Want weetje, mensen veranderen maar hoe?Je kiest je eigen familie niet, maar je vrienden wel. Je kiest zelf of je wordt beïnvloed door de gene met wie je omgaat, of je grote popidool. Maar eigenlijk zijn ze zelf ook allemaal gestoord. Iedereen wilt dit en dat, en de andere heeft niks. Denk je daar niet aan? Want je zou doen als je een ander antwoord had gegeven, wat er dan was gebeurt? Nee, want je hebt ja gezegt tegen iets wat je niet wilt, want je denkt dat het stoer is om te doen. Maar ze laten je toch weer vallen, praten achter je rug, en dan denk je bij jezelf, was ik maar weer klein kon ik maar terug.
Reacties op ‘We doen aan roken,blowen..’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!