vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Littekens
Ik heb littekens
Littekens op mijn armen
Littekens op mijn huid
Littekens die zeggen wie ik ben
Die zeggen hoeveel verdriet en pijn ik heb
Die de littekens op mijn hart weerspiegelen
Verdwijnen zullen ze nooit
Misschien nog wat vervagen
Maar toch staan ze gekerfd
In mijn huid, mijn hart, mijn leven
Elke dag opnieuw
Word ik geconfronteerd
Met mijn fouten, mijn falen
En toch zal ik moeten verder leven
Aanvaarden wie ik ben
En hopen dat er ooit een dag zal zijn
Dat ik alles zal vergeten
Ingezonden door
Geplaatst op
29-05-2008
Over dit gedicht
geschreven op 13/02/06
Geef uw waardering
Op basis van 8 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Automutulatie PijnReacties op ‘Littekens’
-
Heel erg mooi!
Eva Vos - 16-10-2014 om 18:42