vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Spelend aan je voeten
is het kastanje bruin
of morgen blonde lokken
je haar staat springerig omhoog
ogen dagen uit tot gokken
je blik is zelfbewust
het nonchalante lachje
woorden stellen me gerust
je lichaam zegt ik mag je
ik raak je met onzekerheid
op de haargrens van verlangen
kus je voorhoofd zacht
mijn vingers langs je wangen
je ziet in mij het kind
nog spelend aan je voeten
je tederheid die wint
er is geen dwingend moeten
mijn handen dansen langs je lijf
voel zacht je overgave komen
genieten van intimiteit totdat de zon
weer ochtend geeft aan onze dromen
Ingezonden door
Geplaatst op
23-01-2011
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
LiefdeReacties op ‘Spelend aan je voeten’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!