vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Die mijn bodem was
waar ik
armetierig was
had jij de kracht
de rots
te breken die
mijn bodem was
jouw groene vingers
brachten warmte
liefs en tederheid
je lach en ogen
schenen zon waarin
het leven goed gedijde
jij hebt me laten groeien en
tot bloei gebracht de vruchten
kwamen eerder dan verwacht
Reacties op ‘Die mijn bodem was’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!