vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Ooit spreidde wit
de kerkklok
luidde zijn
enkele slag
ik wist
dat zwart
gewonnen had
ooit spreidde wit
zijn vleugels
voor een nieuw begin
vulde leven
haar warme
kleuren teder in
tot de schaduw
langer werd
het licht vertraagde
de kerkklok
in eentonigheid
aanwezigzijn vervaagde
Reacties op ‘Ooit spreidde wit’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!