onze liefde
ik zal het nooit vergeten,
de eerste dag.
ik was zo verlegen,
door je lieve lach
het kwam steeds dichterbij,
dat ene moment
we wisten het allebij
ik had het in je ogen herkent
ik kuste je zacht
je kuste me terug
het moment waarop ik had gewacht
al was het heel vlug
we zagen elkaar vaker
zenuwen waren weg
het werd steeds raker,
een relatie zonder pech.
tot het moment dat zij in je leven terug kwam, ze was mijn concurrent,
ik wist dat ze je van me weg nam
nu ben ik alleen, zonder jou,
verdriet gaat door me heen,
toch blijf ik je trouw.
maar ik zal je nooit vergeten
ik hoop jij mij ook niet
ik zou wel willen weten,
wat denk jij als je mij weer ziet
Reacties op ‘onze liefde’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!