Helemaal alleen
Slapeloze nachten.
Lange saaie dagen.
Geen mensen die op mij wachten.
Begint aan mij te knagen.
De stilte om mij heen.
Geen Vriend om mee te praten.
Het is daarom dat ik ween.
Voel me eenzaam en verlaten.
Steeds weer die brok in mijn keel.
Denkend wat mij is aangedaan.
Oh mijn god wist ik veel.
Dat ik ooit alleen kwam te staan.
Aan de liefde heb ik geroken.
Dit voelde goed en fijn.
Toch heeft dit mij gebroken.
Bezorgde mij verdriet en pijn.
Hoef het niemand uit te leggen.
Hoe te leven met verdriet en pijn.
Kan alleen nu nog maar zeggen.
Het is verschrikkelijk om eenzaam te zijn.

Ingezonden door
Geplaatst op
18-01-2011
Over dit gedicht
eenzaam
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Eenzaam VerschrikkelijkReacties op ‘Helemaal alleen’
-
Mooi gedicht! Ik schrijf zelf ook gedichten en dacht ik ga eens even kijken wat er nog meer word geschreven. Meestal vind ik rijn niet zo in gedichten maar hier past het heel goed bij. Mooi gedicht!
Verwijderde gebruiker - 15-04-2011 om 20:38
-
super gedicht ♥♥ neem ook een kijkje bij mij gedichten ;)
BlooddLove - 03-05-2011 om 21:04