vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Nog even
Nog even
en dan moet ik je loslaten
dan moet je gaan
nooit meer jouw trouwe ogen zien
nooit meer jouw tong voelen op mijn gezicht
nooit meer jouw zachte haren en jouw warme snuit
nooit meer even naar mijn grote vriend
want dat ben jij
Nog even
kan ik van je genieten
je zien rennen naast mij
je naast mij hebben liggen op de bank
je kopjes voelen tegen mijn been
Ik hoop dat je het fijn bij mij hebt gehad
en net zoveel van me houd als ik van jou
Dan kan ik je in rust laten gaan...

Ingezonden door
Geplaatst op
18-01-2011
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Hond OverlijdenReacties op ‘Nog even’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!