Alleen

Van m'n wang loopt een traan,
Na al die tijd kan ik het nog steeds niet aan.
De gedachte alleen al maakt mij triest,
Ik ben het die steeds opnieuw weer verliest.

En terwijl ik dit alles neerpen,
Denk ik steeds aan hen.
Zij maken plezier,
En ik zit maar hier.

Hier, alleen in het maanlicht,
Schrijf ik dit gedicht.
Nog steeds niet gezwicht,
Maar de pijn evenmin verlicht.