vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Eenzaam
Het is koud, ik ben helemaal alleen,
Niemand om me te troosten, niemand om me heen,
Ik lig hier op m'n bed, het is donker buiten,
Alleen een beetje maanlicht schijnt door de ruiten,
Tranen van verdriet komen uit mijn ogen gerold,
Ik voel mijn hard trager gaan kloppen,
Hij kan elk moment gaan stoppen,
Voor de laatste keer schreeuw ik heel hard, en dan word het ineens zwart voor m'n ogen.
Ingezonden door
Geplaatst op
18-01-2011
Over dit gedicht
helemaal alleen
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
EenzaamReacties op ‘Eenzaam’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!