Kust

Op een vreemd strand aangespoeld
Uitgekotst door het woeste water
Lichaam en geest totaal doorwoeld
Word ik wakker met een kater

Op een ver strand vol schelpen
Uit balans door de doffe dreunen
Lijkt niemand me te kunnen helpen
Heb ik niets om op te steunen

Op zilt zand en in het duister
Krabbel ik met moeite overeind
Hou even stil terwijl ik luister
En speur naarstig naar iets dat schijnt

Aan de kust van een nieuw leven
Als een baby die maar net kan staan
Strompel ik zonder op te geven
Zoek ik de zin van mijn bestaan

Op een duintop val ik neer
Als de nieuwe ochtend roze gloort
En als ik me uitgeput omkeer
Biedt ze hulp aan zonder een woord