Wanneer
Wanneer ik je zeg dat ik het niet meer zie zitten
En dat ik soms denk om uit dit leven te stappen
Dat ik naar een wereld wil waar pijn niet meer bestaat
Dan kijk je vol medelijden in mijn ogen
En duurt het eeuwen tot je reageert
En als je dan eindelijk je woorden hebt gevonden
Zeg je heel onzeker, met een trillen in je stem
Dat het allemaal wel meevalt
Dat het erger kon zijn geweest
En langzaam voeg je er nog aan toe:
“Ooit zal het wel weer beter gaan.â€
Ik wil schreeuwen: “Nee, je liegt’
Maar het enige wat ik kan uitbrengen, is: “Ja, je hebt gelijkâ€
Dan vraag je: “Gaat het nu wat beter, ben je opgelucht?â€
Ik wil je niet meer lastigvallen, dus antwoord ik maar “jaâ€
Maar de pijn in mijn ziel, die blijft
Het schreeuwen in mijn hoofd stopt niet
Maar ik laat niets meer merken
En jij denkt dat het over is
Dat het nu veel beter gaat
En op een dag zul je vragen: “Hoe gaat het nu met jouâ€
Maar dan, op dat moment, dan is het al te laat.
Reacties op ‘Wanneer’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!