vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
je bent weg van de wereld
Donkere wolken om mij heen
Ik voel me zonder jou zo alleen
Nooit meer je stem of je lach
Sinds 30 september dat ik je nooit meer zag
Jou ogen slaan nooit meer op
Mijn hele leven stond op z'n kop
Soms denk ik als nog
Morgen ben je weer bij me toch?
Voor altijd weg, van de wereld weg
Waarom nou al die pech
Weg van de wereld, maar niet uit m'n hart en m'n hoofd
30 september had jij je lichtje gedoofd
Waarom nou jij?
We waren samen altijd vrolijk en blij
We hadden altijd veel plezier oma, ik en jij
Ik draag je atijd dichtbij in het ahrt van mij
Gemaakt door: Esmee
Reacties op ‘je bent weg van de wereld’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!