vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Ik weet nog
Ik weet nog
Ik weet nog hoe de mensen keken:
de oorlog was voorbij,
de angst nog niet vergeten,
maar diep van binnen blij
en diep van binnen weten:
dit nooit meer. Wij zijn vrij.
Vandaag is het als toen gebleven:
daar staan ze, bang en blij,
de mensen die nu leven
met jou en mij erbij,
de doden niet vergeten
bij 't feest om vrij te zijn.
Reacties op ‘Ik weet nog’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!