vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
mama
heel bedroefd van pijn zo moe
deed je stil je ogen toe
de laatste maanden van je leven moest je zoveel nog beleven
je was zo ziek,kon niet geloven dat je kaars nu snel ging doven
't deed zo'n pijn uit huis te gaan
leeg nu je stoeltje naast het raam
waarom? je kon het maar niet begrijpen
wij konden als troost,
alleen je wang,of door je haren strijken.
een laatste kus werd je gegeven
je hield zo van ons,ja je hele leven.
bedankt MaM ,jij sterke vrouw
het is goed zo,slaap zacht
Want wij allen houden veel van jou
Reacties op ‘mama’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!