terug in de tijd
Het liefst wil ik terug in de tijd
Toen was ik nog een lieve en onschuldige meid
ik leefde me leventje zoals het was
Niet wetend dat alles verzonnen is wat ik in sprookjesboeken las
Ze leefde lang en gelukkig , een gelogen eind
Een verzonnen verhaal waar geen regen bestaat , altijd de zon die schijnt
Een klein meisje , met een hartje afgesloten voor dingen die ze niet wou voelen
Niet wetend wat de grote mensen met ‘’het leven is hard’’ bedoelen.
Een papa en een mama die alles voor je doen
Je was al blij met een paar snoepjes een lief woordje en een zoen
Nu is alles zoveel moeilijker , als ik het vergelijk met me verleden
En doet het pijn als ik denk aan vroeger , dat we alles zonder besef deden
Zonder het besef dat , dat kleine geweldige wereldje waarin ik leefde , ooit weg zou gaan
Zonder het besef dat ik een meisje was , dat tot een paar geleden pas der ogen open heeft gedaan
Zonder het besef , alles komt nu 10x harder aan
En zonder het besef dat als er iets mis gaat papa en mama niet altijd in de buurt kunnen staan
Reacties op ‘terug in de tijd’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!