vorige gedicht
vorige gedicht
Kwijt
Zoekend naar mezelf,
Verdronken in mijn pijn.
Gevangen in het verleden,
Weet niet meer wie ik moet zijn.
Somber en alleen op de stille grote wereld,
Wachtend op wat er komen gaat.
Opgesloten in een kooi van verdriet,
Niemand die tegen mij praat.
Langzaam wegkwijnend van verdriet,
Maar niemand die het ziet.
Ingezonden door
Geplaatst op
01-01-2011
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
VerlorenReacties op ‘Kwijt’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!