Kwijtgeraakt.
Ergens in mijn leven ben ik iemand kwijt geraakt.
Ik wilde er nog naar zoeken, maar ik was al te laat.
Zomaar op een dag.
Toen ik het totaal niet had verwacht.
Stond hij daar, plotseling.
En ik dacht terug, aan het begin.
Toen ik hem voor het eerst ontmoette,
tot de laatste keer dat ik hem begroette.
Maar nu stond hij daar.
Eerst geloofde ik het niet, maar het was echt waar.
Hij zei dat hij me had gemist.
Toen kreeg ik spijt dat ik alles van hem had gewist.
Alle sms-jes in mijn mobiel.
De eerste keer dat ik als een blok voor hem viel.
Nooit had hij nog naar me gevraagd.
Alles was weg gevaagd,
als een mist.
Natuurlijk had ik hem ook gemist.
Ingezonden door
Geplaatst op
09-05-2008
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Kwijt VerdrongenReacties op ‘Kwijtgeraakt.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!