1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Op reis

Gepakt en gezakt stond ik op het station,
daar waar het allemaal begon.
De reis waar ik me zolang op verheugd had
en nu ging ik dan echt op stap.

De deuren van de trein gingen open,
ik begon te lopen en te lopen
want ik was vergeten een kaartje te kopen.

Ik kwam terug op het perron,
waar de ellende begon.
Er was geen mens en geen trein meer te bekennen,
wat voelde ik mij rot en stom.

Maar met mijn positieve instelling
kreeg ik in een keer een opwelling.
Was dit wel het goede perron waar ik mij bevond?
Het was perron nummer vier,
nee dan stond ik niet goed hier.
Snel mijn koffers gepakt,
zwetend en nerveus ging ik weer op stap.

Eindelijk was ik dan aangekomen
op perron nummer vijf.
Ik zette mijn koffers neer
en stond helemaal stijf.
Daar in de verte zag ik nog net
het stipje van mijn trein
Wat voelde ik mij akelig klein.
zal ik nu maar wachten op de volgende trein?

In een hoekje van de stationshal
was nog een plaatsje vrij
dat maakte me een beetje blij,
want nu kon ik rustig
op mijn koffers zitten
om eventjes bij te komen en te pitten.
Want ik was doodmoe geworden
van het sjouwen en lopen,
en nu maar op de volgende trein hopen.
Op een gegeven moment schrok ik wakker
keek om mij heen,
en zag geen mens niet een.
Het was donker en stil
en ik vond het er erg kil.

Daar stond ik dan heel alleen
met ook nog slaap in mijn grote teen.
Wie had dat nu gedacht,
had ik daar zo lang op gewacht.
De reis van mijn dromen
en er is niets van uitgekomen.
alleen een les met heel veel stress.

Ik pakte mijn koffers op
en ging teleurgesteld en strompelend heen.
Naar huis want hier is het niet pluis.
m’n jas dicht om mij heen geslagen
en te kijken naar een of andere taxiwagen.

De stationsklok sloeg twaalf uur
en wat was het weer toch guur.
Eindelijk was ik dan thuis
en ging meteen naar m’n fornuis,
om me lekker op te warmen
met de poes weer in mijn armen.

Met een glas wijn en borrelnootjes op mijn schoot,
was het toch weer een moment waar ik van genoot.
Stilletjes en als enige troost
keek ik naar de videoband over mijn droomreis
en ik dacht dit niet weer
voor geen enkele prijs.

Een ding stond voor mij vast
OOST- WEST

THUIS- BEST

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

oost west, thuis best

Geef uw waardering

Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Perron Poes Tijd Trein Wijn

Reacties op ‘Op reis’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Op reis