vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Oorlog in mezelf
Alsof het één tegen het andere vecht.
En de ander legt het telkens weer recht.
Met lieve woorden.
Als of ze mijn gedachten door boren.
Ik kan er niet van slapen.
Probeer er toch maar wat van te maken.
Maar het goed vecht tegen het kwaad.
Ik probeerde het nog te stoppen, maar oeh ik was al te laat.
Het kwaad vecht tegen het goede.
Alsof mijn gedachtes bloeden.
Ik heb er geen pleisters voor.
En dat hebben ze maar al tegoed door.
Ik word gek van de strijd in me lijf.
Het word tijd dat ik ze uit me lichaam verdrijf.
Of beter, ze moeten vrede sluiten.
Maar please, hou mij er even buiten !
Reacties op ‘Oorlog in mezelf’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!