Pijnelijke Herinneringen
Mijn leven begint weer op pootjes te staan.
Ik begin dingen weer te overzien.
Ik geniet weer van wat het leven me geeft.
De lach om mijn mond, hij straalt al wat.
Maar soms....
Soms zijn er nog van die momenten, dan voel ik me rot en denk ik terug aan het verleden.
Weer die pijnelijke herinneringen die dan naar boven komen.
Dan maar ik weer mee wat ik toen dacht en voelde.
Ieder detail voel ik dan weer, herinner ik me weer.
En iedere keer doet het weer zo verschrikkelijk veel pijn.
Ik probeer het van me af te zetten, en er neit aan te denken.
Soms lukt het maar soms ook niet.
Dit zal altijd wel zo zijn.
Het is een stukje van me leven geworden.
Dus zal er mee meoten leren leven.
Alleen is het zo verdomd moeilijk o het verleden en de personen te vergeven.
Reacties op ‘Pijnelijke Herinneringen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!