vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
twijfels
als twijfel je vijand is geworden
en je onterecht iemand niet vertrouwd
waar is dan je hoop gebleven
de vaste rots waar je op bouwt
wanneer je twijfelt bij je eigen ik
en angstig schuw je uren slijt
met in je achterghoofd dat duiveltje dat fluiterd:
je bent haar kwijt
wat heeft vertrouwen dan voor zin
als je niet meer in jezelf of haar geloofd
terwijl je zeker weet dat zij er altijd is
en het vuur nog lang niet is gedoofd
dan zit je even in dat nare dipje
die je zo vaak al bij de neus genomen heeft
maar ergens diep van binnen
weet je zeker dat zij jou alleen haar liefde geeft
Reacties op ‘twijfels’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!