vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Wat een papegaai!
Sinds kort is het in huis niet meer saai,
dat komt door onze papegaai.
Volgens mij is het een A.D.H.D. patiënt
maar daar ben ik nu aan gewend.
Op een keer zit ˈieˈ rustig in z`n hokkie,
heel braaf op z`n stokkie.
Ik ben moe, en zit te geeuwen,
dan hoor ik hem opeens schreeuwen.
Hij lijkt net een radio die op hol slaat,
waarvan het geluid door merg en been gaat.
Hij schreeuwt maar door,
en beschadigt mijn gehoor.
Eerst vind ik het niet zo erg, maar…
Nu heb ik het echt gehad!
Ik ben dat stomme beest echt zat!
Dus ga ik hem verkopen,
of ik laat hem lopen.
Reacties op ‘Wat een papegaai! ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!