Tot bloei in duizendschonen

ik was het kind
dat hulp nodig had
raakte zacht je mannenhart

groeide op de kale rots
in breuken
wortelden mijn barsten

was gebroken door
de hand die met mij knoeide
het eigen lijf dat ik verfoeide

voordat ik kon
verwelken zond jij me regen
om te helpen ik fleurde op

je kuste me
tot bloei in duizendschonen
zo kon ik jou mijn liefde tonen

je gaf me raad
door zon en wind
ben ik gekoesterd tot nieuw zaad


wil melker
10/12/2010
www.wilmelkerrafels.deds.nl