vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
soms
Door mijn hart ben ik bezeten,
Soms zou ik willen vergeten.
Mij afreageren op de grond,
En de bomen in het rond.
Soms kan ik het niet meer aan
En wil ik even niet bestaan.
Maar dan komen de mensen
En vergeet ik mijn wensen.
Ik wil gewoon gelukkig zijn ,
Heb een hekel aan de pijn.
Is dat dan echt zo verkeerd ?
Nee, dat heb ik niet geleerd.
Ik zoek de liefde die ik nergens vind.
En Fluister mijn dromen in de wind.
Mijn leven heeft nu toch geen zin,
Want Soms voel ik me echt te min.
Om te leven moet je een prijs betalen
en Mijn prijs dat zijn mijn verhalen.
Verhalen over verdriet en pijn
En hoe het leven zou kunnen zijn.
Reacties op ‘soms’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!