vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Mijn duizend kussen
alles reed voorbij
en jij zat weer
een stoel te ver
bij me vandaan
zag je lippen gaan
en hoorde vaag
je woorden in een
zacht geroezemoes
je vroeg me met
je ogen ik zag
nog dat je handen
mee bewogen
je maakt me gek
met je verlangen
dat me brandt en
spant tot ik verrek
ik ga me wreken
zacht zal ik je breken
mijn duizend kussen
fluisteren de hemel dichterbij
Ingezonden door
Geplaatst op
04-12-2010
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Handen Hemel GeroezemoesReacties op ‘Mijn duizend kussen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!