vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
de nacht
De maan verschijnt
en jij komt op bezoek
in mijn herinnering
Je zwijgt en lacht
Verzacht de pijn voor even
Totdat ik weer ontwaak
Met niets, Alleen
De tijd heeft spijt dat hij zich heeft vergist
Zelfs de wind huilt van pijn, heeft jou gemist
De maan verdwijnt
Laat mij met lege handen
De ochtend, ze neemt je mee
En laat mij
Alleen
Reacties op ‘de nacht’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!