barst

en peinzend vraag ik me af,
of die barst daar al zat.
Wie zou het bij deze zijn geweest
dat ik het zo snel vergat?
en waarom breken harten in stukken
en niet in een rechte lijn.
Al die barsten telkens weer
waar kan dat goed voor zijn?
bij elke barst erbij is het alsof je
hart hard wordt geslagen,
waarom niet in een rechte lijn?
dan voelt het meer als zagen.
alhoewel geen van beide klinkt
zo goed als ik wou.
misschien gewoon niet laten breken
dan liever kil en kou..
nee dan ga ik het teveel missen.
Als een liefde zonder leven.
Geen leven zonder liefde,
je moet het weggeven.
Kom toch maar niet aan mijn hart.