vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Zonder voetstuk
jij stak
je hand uit maar
ik kon niet aan jou tippen
keek naar je op
ogen en je blonde lach
die zonder voetstuk was
nooit heb jij
neerbuigend over
mijn knievallen gedaan
of mij het gevoel gegeven
van om de vinger winden ik ben
zielsgelukkig met jouw welbevinden
Ingezonden door
Geplaatst op
30-11-2010
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
LiefdeReacties op ‘Zonder voetstuk’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!